Otwartość i szczerość w relacji z lekarzem

Najlepszym modelem komunikacji lekarz-pacjent jest oczywiście partnerska współpraca i współdziałanie. Jest to relacja dwóch dorosłych osób, z których jedna posiada specjalistyczną wiedzę, z której druga osoba potrzebuje skorzystać. Bardzo ważne jest jednocześnie to, aby pacjentka na żadnym etapie komunikacji nie straciła przekonanie, że jest najlepszą „ekspertką od samej siebie”.

Lekarz jest mentorem, przewodnikiem. Być może najlepiej jest go porównać do trenera sportowego, kierującego zawodnikiem i podpowiadającego strategię w czasie zawodów. Pacjentka jednak nie powinna się zgadzać na rolę jedynie wykonawcy wskazań. Powinnością lekarza jest podzielić się z nią swoją wiedzą w jak największym stopniu, w jak najbardziej przystępny sposób.

Chora na nowotwór piersi kobieta musi mieć wewnętrzne przekonanie do współpracy z konkretnym lekarzem. Powinna mieć do niego zaufanie i czuć chęć przebycia z nim wspólnej drogi, jaką jest proces terapii. Wybranego lekarza powinno się obdarzyć maksymalną dozą szczerości i dzielić się z nim nie tylko wszystkimi obserwacjami dotyczącymi własnego organizmu, ale również obawami i lękami. Decydujące dla zbudowanie takiej relacji jest oczywiście pierwsze spotkanie.

NPS/LINIA4/AMOB/20/03/001

Twój lekarz przepisał
Ci długotrwałą terapię?
Obawiasz się, że zapomnisz
o przyjęciu leku o czasie?

Pobierz aplikację